Усовршување на уметноста на долгата експозиција во црно-бел формат

Stephen McNally го усоврши црно-белото фотографирање со долга експозиција и одржа повеќе изложби, а неговиот апетит за овој жанр станува сè поголем со текот на годините. Работејќи како бербер, фотографирањето го приморува да излезе надвор, да бара нови локации, да ги види познатите места од поинаква перспектива и тоа му претставува огромно задоволство.

Тука ќе дознаеме како работата на Stephen еволуирала во поглед на процесот и опремата и зошто ја сака оваа техника.

Stephen започнал да фотографира интересни субјекти како морски пејзажи на зајдисонце и изгрејсонце, но одлучил да премине на нешто што сметал дека е поголем предизвик за него. „Ми здодеа да го правам тоа, бидејќи сите го правеа. Сакав да се соочам со поголеми предизвици и да направам повеќе со фотоапаратот“ - објаснува тој.

Освен претворање нереален елемент во фотографија, голем дел од привлечноста на долгата експозиција е елементот на изненадување - не знаете како ќе изгледа сликата сè додека не ја затворите блендата и не погледнете во екранот. Кога блендата на фотоапаратот е отворена долг временски период, таа снима траги од движења создадени од нормалното движење на субјектите како што е водата, облаците или луѓето. Овој дел од сликата е спротивен на неподвижните субјекти во сцената, кои ќе останат неверојатно остри.

Како што вели Stephen: „Нереалното чувство на фотографијата ми го привлекува вниманието. Фотографиите со долга експозиција го прават морето рамно, иако очите гледаат како надоаѓаат огромни бранови. Сето тоа може да го паузирате во фотографиите со долга експозиција - тоа е нивната магија“.

Stephen постојано се враќа на истите места во северозападниот дел на Англија. Таму има омилени дрва и сака да види како се промениле во текот на годишните времиња. Кога е на ново место, прво ја разгледува локацијата и прави ментални белешки од местата каде што планира да се врати.

Ако фотографирате морски пејзажи, „мора да истражите повеќе за плимата и осеката“ - препорачува тој. „Најчесто фотографирам осека. Ако фотографирате плима, вашиот фотоапарат ќе се поместува за време на експозицијата, а тоа значи дека вашите слики нема да бидат остри. Многу е постабилен за време на осека.

Stephen сака да фотографира на есен, бидејќи е подобро да имате облачен ден кога снимате долга експозиција од небото, при што пропуштате повеќе светлина во фотоапаратот. „Не фотографирам сред лето бидејќи ќе треба да тргнам во 2 часот наутро, па затоа работам во септември кога зората започнува во 6 часот наутро. Истражувам за локации каде што работам, кога изгрева сонцето и од која страна ќе има светлина. Ако е темно и делумно облачно, тогаш имам што да искористам при работата“ - објаснува тој. Започнува со гледање хистограм на својот фотоапарат за да ја утврди достапната светлина и колку време му преостанува.

Фотографиите на Stephen имаат меланхолична атмосфера, што делумно се должи на содржината. Претпочита да се фокусира на индустриски знаменитости или напуштени згради - запустени места што некогаш биле полни со живот. „Ме привлекуваат стари згради“ - вели тој. „Неодамна бев во Англси во Велс, каде што наидов на стара фарма (погледнете ја десната слика погоре) и си помислив, колку време стои урната оваа фарма? И зошто морале да престанат да ја одржуваат? Каде се луѓето кои живееле и работеле тука?“

Овие спомени од минатото изгледаат одлично и ако ги доловите во црно-бел формат. „Во црно-белото фотографирање, композицијата доаѓа во фокус и мора да биде силна“ - додава тој.

Stephen набави подобар фотоапарат за да може да го приспособи својот работен процес. Започнал да фотографира со EOS 450D од Canon (сега е заменет со новиот EOS 850D од Canon), потоа преминал на EOS 60D од Canon (сега е заменет со новиот EOS 90D од Canon), а неодамна го набавил и EOS R6 од Canon. И покрај тоа што преминал на модел без огледало, Stephen сè уште може да ги користи своите омилени EF-објективи без загуби во квалитетот благодарение на адаптерот за монтирање објективи EF-EOS R од Canon.

„Го обожувам екранот на допир кај EOS R6 од Canon, многу е интуитивен. Треба само да го допрете екранот за да ја промените вредноста на f или ISO“ - вели тој.

Stephen често фотографира во режим на сијалица, што му овозможува да ја држи блендата отворена сè додека неговиот прст го притиска копчето за активирање на блендата. Користењето жичен уред за активирање ќе ви овозможи да избегнете тресење на фотоапаратот предизвикано од држење на блендата. „Режимот на сијалица е неопходен за држење на блендата отворена долги временски периоди додека фотографирате во темнина или со ND-филтер [неутрална густина] со 10 или 16 чекори“ - вели тој.

Stephen често носи повеќе фотоапарати со себе на фотосесиите за да го искористи времето максимално. Кога снима експозиција од 20 минути со својот EOS R6 од Canon, може да постави друг фотоапарат од поинаков агол и така го поминува времето додека чека.

Последната алатка од торбата со опрема на Stephen е неговиот софтвер за уредување. Тој фотографира во RAW-формат и во боја, за да има повеќе информации за работа при уредувањето. Потоа ги претвора своите слики во црно-бел формат пред да започне да ги уредува во софтвер, како што е Adobe Photoshop или бесплатниот Digital Photo Professional (DPP) од Canon. „Ги прилагодувам нивоата и кривите за бои и додавам градиенти. Ако работам на некоја датотека подолго од 10 минути, тогаш ја бришам. Сакам да избегнам прекумерно уредување, па се трудам да го постигнам саканиот резултат уште при фотографирањето“ - објаснува тој.

Потрагата по одлично фотографирање со долга експозиција при слаба осветленост е голем предизвик. „Девет од 10 пати е неуспешна“ - објаснува Stephen. „Најдоброто нешто што можат да го направат оние кои сакаат да навлезат во овој жанр е да експериментираат и да почнат да фотографираат рано наутро“ - додава тој.

„Користењето ND-филтер со 10 или повеќе чекори помага многу. Или, пак, фотографирајте при слаба светлина, непосредно пред зората. Ќе снимате експозиции од времетраење до 50 секунди пред зората, што ќе ви понудат одлични резултати. Користам и ND-филтри за обратна градација кога хоризонтот е потемен, бидејќи тоа ќе биде најсветлата точка кога ќе изгрее сонцето“.

Најдете некое место, истражете повеќе за локацијата, почнете со работа рано наутро и пробајте ја техниката на Stephen за снимање црно-бели фотографии со долга експозиција. Последниот совет на Stephen е следниот: „Дознајте колку што е можно повеќе информации и искористете ги во пракса. Никогаш нема да го добиете тоа што го посакувате ако не се потрудите“.



Напишано од Natalya Paul