Скротување на дивината - во потрага по совршена слика од авантура во природа

Независно дали се искачуваат по сртови, пловат со кајак по езера или пливаат во природа, спортските активности на отворено им нудат огромни можности на фотографите со смело срце.

Таква креативка е и Anna Blackwell, авантуристка од Обединетото кралство, фотографка, писателка и говорничка која ужива да си ги поместува границите на способностите, всушност, таа изгради цела кариера снимајќи фотографии и видео записи за водечките брендови на спортови на отворено, како што се Lowe Alpine и Peak UK. Нејзините вчудовидувачки лудории се пешачење 1.000 милји сама низ Франција и Шпанија по прастарите патеки за поклоници, пловење со кајак 4.000 km низ 11 земји и пет главни градови и искачување на Јбел Тубкал, највисокиот врв во Северна Африка.

„За време на една од моите први авантури, почнав да фотографирам и да пишувам блог - главно за пријателите и роднините да можат да следат како напредувам на моето планинарење на долги патеки“, објаснува Ана, запрашана како хобито го претворила во професија. „Продолжив со ова неколку години, ги споделував авантурите на интернет преку слики и зборови и ова зема замав. Набргу потоа почнав да зборувам за своите авантури по настани, фестивали, како и во компании и училишта. Потоа почнав да им приоѓам на брендовите и да им нудам соработка за моите претстојни патувања, па постепено успеав да остварам доволно приход од фотографирање, пишување, снимање авантуристички филмови, говорништво и ова да го претворам во редовна работа“.

Последното пешачење во природа и кампување ги одведе Anna, нејзиниот партнер Sam и нејзиното куче Bilbo на карпестиот пејзаж во северен Дартмур во Англија со EOS R6 од Canon и два објективи – RF 24-105mm F4-7.1 IS STM од Canon и RF 50mm F1.8 STM од Canon – за друштво. Споделува зошто сака да побегне од сѐ, дава совети за планинарење во дивината и открива како најубавите авантури да си ги донесете дома со помош на величествена фотографија.

Anna, Sam и Bilbo започнаа да го истражуваат северен Дартмур од едно село наречено Белстон поради одличниот пристап кон торусните карпести форми. Anna отсекогаш ја привлекувале овие големи, самостојни карпи.

„За мене ова беше сосема нов дел од Дартмур, што навистина беше возбудливо. Шеташ низ ова идилично село и веднаш излегуваш на пустарата“, вели таа. „Ми се чинеше диво и зафрлено, а токму по тоа копнеам.

„Пешачењето во природа ми е пасија“, продолжува таа. „Сакам да носам тежок ранец на грбот и да се шетам наоколу. Поентата не е да се стаса некаде набрзина, туку целосно да се ужива во спокојните места. Пешачевме во природа, потоа го поставивме шаторот и преноќивме во дивината“.

Спортскиот дух на Ана потекнува од љубовта на нејзиното семејство кон пешачењето и пешачењето во природа, како и од нејзините шведски корени. „Мајка ми е Швеѓанка и мислам дека во шведската култура е силно вкоренето долго време да се поминува надвор и да се цени природното окружување. Пораснав со многу пешачење и истражување и, кога и да бевме во Шведска, пловевме со чун, кампувавме и јадевме во природа. Затоа, мислам дека уште од рана возраст ми се нераскинлив дел од животот“.

Anna имаше друштво на патувањето во Дартмур, но често патува самостојно, како пешачењето во природа сама до арктичкиот дел на Шведска есента во 2020 година (видете слика лево горе). „Длабоко во себе, навистина сакам самостојни авантури бидејќи се неповторливо искуство“, објаснува таа. Имам одено и по 10 дена без да сретнам туѓа стапалка. Кога сте сами, морате да се справувате и со подемите и со падовите. Значи, ако денот навистина ви е наопаку, ако ви недостига мотивација, уморни сте и гладни, оставени сте сами на себе да го пребродите тоа. Но, до крајот, знаете дека сте стигнале од точка А до точка Б цели“.

Сепак, планинарењето во друштво може да помогне при фотографирањето. „Многу го олеснува фотографирањето бидејќи автоматски добивате субјект“, вели Anna. „Ова важи за Bilbo, бидејќи тој често е субјектот во моите фотографии. Кога во пејзажот има човек или куче, фотографијата едноставно ве примамува, додека класичното фотографирање пејзажи не делува така“.

Запрашана што се појавило попрво, нејзината пасија за фотографирање или за авантуристички патувања, Anna не се двоуми. „Фотографирањето беше прво“, воодушевено одговара. „Дедо ми беше одличен фотограф. Пораснав гледајќи ги неговите фотоалбуми што уште на рана возраст ми всади љубов кон фотографијата. Првиот фотоапарат го добив на 15 години и учев фотографија на училиште. Сепак, всушност не ги фотографирав првите неколку авантури. Дури после неколку години ги искомбинирав двеве активности“.

За Anna, документирањето на планинарењата значи да остане флексибилна, да зема минимална опрема и да се снаоѓа во движење. Покрај прекрасните глетки, предлага да фотографирате или да снимате обични работи, на пример облекување ранец, забодување клинови за шатор или уживање во шолја чоколада, што според неа навистина може да го надополни вашето визуелно раскажување приказни.

„Ја сакам приказната зад авантурите“, појаснува таа. „Често сум сосема сама во зафрлени места и всушност навистина сакам тоа да го споделувам и фотографијата е одлична платформа за да се пренесат искуствата.

„На патувањево, во самракот, се опседнавме да ги сликаме светилките за на глава и столбот пареа што се крева од шолјата топло чоколадо или од водата што ја вриев, затоа што така креативно се доловуваше тоа време од денот“.

Користењето на функциите како што се брзите секвенци и системот за стабилизација на слика на фотоапаратот без огледало за целосна слика EOS R6 од Canon значеше дека не е проблем доколку Anna го заборави стативот во ситуации со слаба осветленост.

„Стабилизацијата при резолуција од 20,1 MP во самрак беше фантастична затоа што ние всушност заборавивме да понесеме статив. Излезе дека не ни треба бидејќи фотоапаратот одлично се справи со слабата осветленост “, вели таа.

Настојувајќи да патува со малку багаж, Anna обично носи само еден објектив што нуди разновидни опции и за портрети и за пространи пејзажи, области во кои лесниот RF 24-105mm F4-7.1 IS STM од Canon нуди врвни перформанси.

„Сакам вакви објективи бидејќи нудат флексибилност. Објективот од 24 mm беше одличен за сликите со Bilbo одблиску, но успеав да добијам и повеќе компресија кај некои од пејзажите. Кога одам во авантури, решена сум да успеам да постигнам сѐ со еден објектив“.

Да се има опрема што може да биде во чекор со Anna и непредвидливите услови на нејзините авантури може да биде предизвик.

За време на неодамнешното скијачко пропатување низ арктичкиот дел од Финска, на пример, температурите се спуштија на -22ºC. „На толку ниски температури, сè станува потешко, од ставање скии до запирање на паузи за ужина“, објаснува таа. „Фотографирањето станува воена операција во однос на ефикасноста, па рацете треба да бидат што помалку изложени на студ за да можете да продолжите да се движите“.

Но, Anna тврди дека вреди да се документираат тие спомени.

„Најдоброто кај фотографирањето спортови на отворено е што ги чувате спомените засекогаш. Сѐ уште разгледувам фотографии од моите најрани авантури и точно се сеќавам каде сум била, што сум чувствувала и со кого сум била. Многу е моќно.

„Лошата страна кај авантурите на коишто одам е што понекогаш чувствувам притисок да снимам одредени фотографии. Сум била на патувања каде сум сметала дека времето ќе биде прекрасно и ќе доловам навистина инспиративни содржини во неверојатно планинско окружување, а всушност сум добила 10 дена пороен дожд. Снимањето во такви услови може да биде предизвик, бидејќи не можете да одите дома за да ја замените и исушите опремата на фотоапаратот. Во шатор сте и никако не можете да спречите намокрување. Една од причините зошто го сакам Canon е тоа што фотоапаратот е многу отпорен“.

На оние кои сакаат да одат на сопствени, незаборавни авантури, но не знаат од каде да започнат, Anna им го дава следниов совет: „Ако недостатокот самодоверба е пречка да одите во авантури, не се срамете да започнете постепено и со текот на времето да соберете храброст“. На пример, ноќно диво кампување со пријателите, можеби со некој што знае што прави, или да започнете да пешачите во природа сами преку ден на некое ново место и да бидете самодоволни. Курсевите се исто така одличен начин да се изградат вештини и да се запознаат нови пријатели-авантуристи. Конечно, не плашете се да згрешите. Дури и ние професионалците оплескуваме од време на време - само доколку научиме од грешката нема да се смета за неуспех“.

На крајот, ќе вреди да се тргне кон непознатото.

„Авантурите сè уште ми се еден од најдобрите начини да се ресетирам и да си ја вратам енергијата. Особено авантурите сама, макар и само еден ден да истражувам некое ново место“, заклучува Anna. „Таквите патувања ми ја разгоруваат креативноста и еланот, па ми требаат дури и да не ми се работа“.

Напишано од Lorna Dockerill